Do końca marca rabaty DO 30% na wszystkie zestawy. SPRAWDŹ ZESTAWY!

NL-GHK-Cu w zmniejszeniu bólu oraz stanów zapalnych organizmu

NL-GHK-Cu w zmniejszeniu bólu oraz stanów zapalnych organizmu

Terapia peptydem NL-GHK-Cu pozwala, na przywrócenie komfortu funkcjonowania, w życiu codziennym, dzięki eliminacji bólu oraz stanów zapalnych organizmu. Dodatkowo, jest nowoczesną terapią peptydową, dzięki której następuje znaczne ograniczenie występowania wspomnianych dolegliwości.

 

Streszczenie: Mechanizmy powstawania, zarówno bólu jak i stanu zapalnego są skomplikowane i wymagają prawidłowego postępowania terapeutycznego. Nieprawidłowo leczone, wspomniane dolegliwości mogą prowadzić do wielu przykrych dolegliwości i konsekwencji. Według badań, peptyd NL-GHK-Cu znajduje swoje zastosowanie w terapii leczenia bólu i eliminacji stanu zapalnego jako nowoczesna terapia peptydowa.

Słowa kluczowe: •NL-GHK-Cu •ból •ból ostry •ból przewlekły •ból zlokalizowany •ból uogólniony •ból rzutowany • ból wielomiejscowy •stan zapalny •terapia NL-GHK-CU

Wprowadzenie

Według definicji, ból jest towarzyszącym nam, przykrym i negatywnym wrażeniem zmysłowym i emocjonalnym, które powstaje pod wpływem bodźców, które uszkadzają tkankę lub zagrażają jej uszkodzeniu. Stan zapalny jest z kolei reakcją obronna organizmu na bodźce, które uszkadzają jego tkanki. Celem powstania stanu zapalnego jest stworzenie środowiska do naprawy i regeneracji uszkodzonych tkanek. Obie, wspomniane dolegliwości tj. ból oraz stan zapalny prowadzą do pogorszenia codziennego życia i funkcjonowania. Mechanizmy powstawania, zarówno bólu jak i stanu zapalnego są skomplikowane i wymagają prawidłowego postępowania terapeutycznego. Nieprawidłowo leczone, wspomniane dolegliwości mogą prowadzić do wielu przykrych dolegliwości i konsekwencji. Według badań, peptyd NL-GHK-Cu znajduje swoje zastosowanie w terapii leczenia bólu, dzięki zmniejszeniu wydzielania serotoniny i eliminacji stanu zapalnego poprzez eliminacje m.in produkcji cytokinin prozapalnych  jako nowoczesna terapia peptydowa.

BÓL 

Ból jako nieprzyjemne uczucie, zarówno zmysłowe jak i emocjonalne, związany jest z rzeczywistym, trwającym lub zagrażającym uszkodzeniem ciała. Objaw jakim jest ból występuje najczęściej w następstwie podrażnienia receptorów a dokładniej receptorów bólowych- nocyceptorów lub obniżenia progu pobudliwości receptorów. Podstawową funkcją jaką ma spełniać towarzyszące nam uczucie bólu jest jego ochronno-ostrzegająca funkcja, która ostrzega o zagrażającym uszkodzeniu tkanek, powstałym w następstwie urazu lub choroby, wyzwalając odpowiedź organizmu, która ma na celu ograniczenie do minimum skutków danego uszkodzenia. 

Ból wymusza ograniczenie aktywności fizycznej, co w tym przypadku jest zjawiskiem pozytywnym, ponieważ towarzyszące mu zwiększenie wrażliwości tkanek eliminuje powstawanie dalszych uszkodzeń. W większości przypadków, pierwotnie występujący ból ostry przy prawidłowym postępowaniu przeciwbólowym znika w krótkim czasie wynoszącym od kilku godzin do kilkunastu dni. W sytuacji nieprawidłowego postępowania przeciwbólowego dochodzi do do narastania zmian patofizjologicznych w OUN i pierwotna postać bólu, ostra, zostaje przekształcona w ból przewlekły, dlatego tak ważne jest prawidłowe oraz skuteczne postępowanie w przypadku występujących już pierwszych objawów bólu. 

 

PATOMECHANIZM BÓLU

 

  • Ból ostry 

 

Pojęcie nocycepcji dotyczy procesu powstawania bólu, który obejmuje cztery etapy jakimi są transdukcja, przewodzenie, modulacja i percepcja. W pierwszym etapie jakim jest transdukcja dochodzi do zamiany energii pracującego, uszkadzającego bodźca m.in. mechanicznego, termicznego czy chemicznego, na impuls elektryczny przewodzony przez włókna nerwowe w obwodowych zakończeniach nerwowych neuronu nocyceptorowego. Poprzez to dochodzi do uszkodzenia tkanek, które prowadzą do uwalniania bradykininy, serotoniny czy substancji P odpowiedzialnych za rozwój zapalenia neurogennego w miejscu urazu co przejawia się odczuwaniem bólu a także zaczerwienienia czy obrzęku. Informacja zakodowana w postaci impulsu elektrycznego, dociera w procesie przewodzenia do zwoju korzeni grzbietowych nerwów rdzeniowych, gdzie dochodzi do uwalniania  aminokwasów pobudzających, substancji P i neurokininy A, które są transportowane do synaps tworzonych przez ośrodkowe zakończenia neuronu nocyceptorowego w rogu tylnym rdzenia kręgowego. Z rogu tylnego rdzenia kręgowego informacja nocyceptywna jest przekazywana do wyższych pięter OUN. Końcowym etapem procesu nocycepcji jest percepcja mająca miejsce w mózgowiu. Spełnia ona rolę poznawczą i jest odpowiedzialna za uświadomienie działania stymulacji bólowej, jej ocenę oraz za reakcje afektywne i emocjonalne. Tutaj powstają m.in. lęk, agresja i gniew oraz są kształtowane modele zachowań związanych z zapamiętanym bólem. 

 

  • Ból przewlekły

 

Rodzaj bólu przewlekłego dotyczy osób zmagających się z bólem przez dłuższy okres czasu, fachowo określa się, że z objawy bólu przewlekłego odczuwa się dłużej niż 3 miesiące lub gdy utrzymują się one mimo wygojenia uszkodzonych tkanek. Coraz częściej, ból przewlekły określony jest jako choroba sama w sobie, która wymaga określonego i specjalistycznego postępowania terapeutycznego. U pacjentów cierpiących z powodu bólu przewlekłego występują objawy powodujące obniżenie jakości życia, obejmujące zaburzenia fizjologiczne, psychologiczne i społeczne. Ich nasilenie zależy od czasu trwania bólu i stopnia jego natężenia, a nie od przyczyny powstania bólu. 

 

LOKALIZACJA BÓLU

 

Ból zlokalizowany

Ból jak sama nazwa wskazuje, zlokalizowany jest w jednym określonym miejscu. Przykładem bólu miejscowego może być bóle w danej części brzucha czy ból zęba.

 

Ból rzutowany 

Ból rzutowany, nazywany też udzielonym to jeden z tzw. bólów przenoszonych. Najczęściej promieniuje od narządów wewnętrznych do skóry, ponieważ każdemu narządowi wewnętrznemu człowieka przypisany jest tzw. dermatom. Jest to punkt na skórze, który odbiera bodźce przez ten sam nerw rdzeniowy co połączony z nim organ. Bólowi rzutowanemu bardzo często towarzyszy przykurcz odpowiednich mięśni. Dolegliwość nie jest oddzielną jednostką chorobową, a jednym z objawów zupełnie innego schorzenia. Bóle rzutowane najczęściej pojawiają się w obrębie kręgosłupa szyjnego, piersiowego oraz lędźwiowego. Przykładowo bóle rzutowane kręgosłupa szyjnego mogą oznaczać m.in. anginę i ropnie około gardłowe

Ból uogólniony

Ten rodzaj bólu w głównej mierze odczuwamy przy uszkodzeniach somatycznego układu nerwowego. Ból ten nie jest związany z  określonymi receptorami w danej części ciała, bardziej cierpi ogólny układ nerwowy.

Ból wielomiejscowy

Ból występujący występujący w ≥4 z 5 obszarów ciała, gdzie nie uwzględnia się żuchwy, klatki piersiowej i brzucha

 

STAN ZAPALNY ORGANIZMU 

Stan zapalny to rodzaj reakcji obronnej organizmu w odpowiedzi na czynniki uszkadzające. W reakcji zapalnej biorą udział komórki układu odpornościowego, komórki tkanki łącznej, niektóre białka krwi oraz naczynia krwionośne. Celem powstawania stanu zapalnego jest ograniczenie szkodliwego czynnika, unieszkodliwienie go oraz naprawa uszkodzonych tkanek. 

 

PRZEBIEG REAKCJI ZAPALNEJ ORGANIZMU

Ocieplenie, zaczerwienienie i obrzęk zmienionej zapalnie okolicy są bezpośrednim następstwem reakcji naczyniowej na uszkodzenie tkanek. Prowadzi ono do gwałtownego, krótkotrwałego skurczu naczyń, a następnie do ich długotrwałego rozszerzenia. Równocześnie zwiększa się przepuszczalność śródbłonka naczyń włosowatych, co powoduje przemieszczanie się płynu do przestrzeni zewnątrznaczyniowej i powstanie obrzęku. Następnie obserwuje się migrację komórek układu odpornościowego do miejsca uszkodzenia tkanek i formowania się nacieku zapalnego. Pierwszymi komórkami pojawiającymi się w ognisku zapalenia są granulocyty obojętnochłonne. Jako kolejne pojawiają się eozynofile (w przypadku reakcji alergicznej) oraz limfocyty i makrofagi (w przypadku przewlekłej reakcji zapalnej). Migracja leukocytów z przestrzeni wewnątrznaczyniowej uwarunkowana jest obecnością cząstek adhezyjnych na powierzchni komórek śródbłonka oraz leukocytów.

 

DZIAŁANIE PRZECIWBÓLOWE NL-GHK-CU

W przeprowadzonych badaniach wykazano, iż peptyd NL-GHK-Cu wykazuje działanie przeciwbólowe. W szczególności, składowa peptydu jaką jest L-lizyna odgrywa kluczową rolę w procesie przeciwbólowym. Dzięki działaniu peptydu dochodzi do regulacji i wyzwalania działania peptydaz oraz tworzenia produktów przetwarzania tkankowo-specyficznego. Udowodniono również, że działanie NL-GHK-Cu pozwala na zmniejszenie wydzielania serotoniny odpowiedzialnej za rozwój zapalenia neurogennego w miejscu urazu czy uszkodzenia co przejawia się objawami bólowymi. 

 

DZIAŁANIE PRZECIWZAPALNE NL-GHK-CU

Wykazano, iż kompleks NL-GHK-Cu wspomaga zahamowanie zmian zapalnych i zwłóknieniowych, łagodził odpowiedź zapalną, poprzez zmniejszenie poziomu cytokin prozapalnych, TNF-ɑ i IL-6 oraz aktywności MPO ( stężenie mieloperoksydazy). Ponadto działanie NL-GHK-Cu znacząco odwraca nierównowagę MMP-9/TIMP-1 i częściowo zapobiega EMT (przejście epitelialno-mezenchymalne) poprzez szlaki Nrf2, NF-κB i TGFβ1, a także fosforylacji Smad2/3.

BIBLIOGRAFIA

1.Wordliczek.J, Dobrogowski.J, Leczenie bólu. 2007; 11-27:2
2.Wordliczek.J, Dobrogowski.J, Medycyna bólu. 2004; 17-39

3.Pickart. L, Margolina.A, Regenerative and Protective Actions of the GHK-Cu Peptide in the
Light of the New Gene Data. 2017; 19(7):1987. doi: 10.3390/ijms19071987

4.Sever'yanova.L, Dolgintsev.M, Effects of Tripeptide Gly-His-Lys in Pain-Induced
Aggressive-Defensive Behavior in Rats. 2017; 164(2):140-143. doi: 10.1007/s10517-017-
3943-3

5.Wen-Hui.M, Meng.L, Hai-Feng.M, Wei.L, Li.L, Yan.Y, Xiao-Ming.Z, Gang.H, Protective
effects of GHK-Cu in bleomycin-induced pulmonary fibrosis via anti-oxidative stress and anti-
inflammation pathways. 2019; 15;241:117139. doi: 10.1016/j.lfs.2019.117139.

Wybierz swoją walutę
0
    0
    Twój koszyk
    Twój koszyk jest pustyWróć do sklepu
      Calculate Shipping
      Zastosuj kupon