Rola Epithalonu w procesach przywrócenia prawidłowego rytmu okołodobowego i lepszej jakości snu

Działanie przywracające równowagę rytmu dobowego oraz poprawa jakości i długości snu. Terapia peptydowa przeciw bezsenności i zakłóceniom produkcji melatoniny.

  Streszczenie: Epithalon to syntetyczny peptyd, który został stworzony na bazie naturalnego peptydu obecnego w szyszynce jest peptydem znajdującym swoje zastosowanie w roli regulatora snu poprawiając jego jakość. Dodatkowo stosując terapię peptydową z użyciem Epithalonu pozwala ona na eliminację problemu bezsenności oraz zakłóceniom produkcji melatoniny. Słowa kluczowe: epithalon; rytm okołodobowy; sen; jakość snu; melatonina; równowaga; bezsenność; fazy snu; metabolizm; synteza; uwalnianie; zaburzenia snu; receptory melatoninowe; skracanie telomerów; stymulacja Wykaz skrótów: SCN- SPZ- NREM; ALA; ASP; GLU  

Wprowadzenie

W najnowszych badaniach zauważono, że NL Epithalon stymuluje szyszynkę do produkcji melatoniny – hormonu snu. Obserwacje te poparte są eksperymentami, zarówno dotyczącymi zwierząt jak i ludzi, gdzie w obu przypadkach wpływ na nocną produkcję melatoniny był dodatni. Ten mechanizm również przyczynia się do regulacji rytmu dobowego i działania odmładzającego, ponieważ wraz z postępującym wiekiem zdolność do produkcji melatoniny się pogarsza i osłabia się jakość snu, a co za tym idzie, kolejne aspekty zdrowia również mogą podupadać.  

CZYM JEST SEN 

Sen występuje jako stan czynnościowy ośrodkowego układu nerwowego, cyklicznie pojawiający się i przemijający w rytmie dobowym, podczas którego następuje zniesienie świadomości i bezruch. Fizjologiczny sen charakteryzuje się pełną odwracalnością pod wpływem czynników zewnętrznych   

FAZY SNU

MELATONINA

Biorąc pod uwagę charakter chemiczny melatoniny jest ona związkiem drobnocząsteczkowym, który dobrze rozpuszcza się w wodzie i tłuszczach. Melatonina jako hormon, który wytwarzany jest przez szyszynkę mózgową ulega regulacji w cyklu dobowym a nawet w poszczególnych porach roku oraz uczestniczy w regulacji wielu zachowań behawioralnych oraz procesów fizjologicznych. Poziomy melatoniny są zmienne i podlegają wahaniom w poszczególnych fazach cyklu. Sama substancja nie jest magazynowana w organizmie a szybkość jej syntezy jest proporcjonalna do szybkości jej uwalniania w krwioobiegu.   

SYNTEZA MELATONINY

W organizmie, synteza melatoniny, zachodzi dzięki działaniu jej prekursora, którym jest tryptofan pobierany z krwi. Głównym enzymem biorącym udział w syntezie melatoniny jest Na-acetylotransferaza. Miejscem syntezy jest wyżej wspomniana szyszynka, w niewielkich ilościach melatonina wytwarzana jest przez siatkówkę i soczewkę oka, nabłonek przewodu pokarmowego oraz przez komórki krwi. Informacja o warunkach oświetlenia środowiska dociera do szyszynki złożonym szlakiem neuronalnym rozpoczynającym się w siatkówce oka: siatkówka → szlak siatkówkowo-podwzgórzowy → SCN → jądro przykomorowe → przyśrodkowa wiązka przodomózgowia → pokrywa międzymózgowia → jądro pośrednio-boczne rdzenia kręgowego → zwój szyjny górny → zazwojowe włókna współczulne → pinealocyty szyszynki   

METABOLIZM MELATONINY

Krążąca we krwi melatonina ulega szybkim przekształceniom metabolicznym w wątrobie, w pierwszej kolejności, hydroksylacji w pozycji 6, po której następuje sprzęganie 6-hydroksymelatoniny z kwasem siarkowym lub glukuronowym. Powstałe nieaktywne metabolity hormonu są wydalane z organizmu wraz z moczem. Okres biologicznego półtrwania egzogennej melatoniny u człowieka jest krótki i waha się w granicach od 10 do 60 minut.   

UWALNIANIE MELATONINY

Postsynaptyczne receptory znajdujące się w unerwiającym przysadkę, zwoju szyjnym górnym regulują uwalnianie melatoniny. Jądra nadskrzyżowaniowe podwzgórza otrzymują bodźce z siatkówki co nadaje im charakter anatomicznego zegara biologicznego związanego z cyklem świetlnym. Nocą z jąder nadskrzyżowaniowych wysyłane są bodźce docierające do receptorów zwoju szyjnego-górnego oraz szyszynki co prowadzi do sekrecji hormonu-melatoniny. Zsyntetyzowana w szyszynce melatonina jest szybko, pulsacyjnie uwalniania do krwiobiegu i płynu mózgowo-rdzeniowego, skąd jest rozprowadzana do narządów i tkanek całego organizmu.   

RECEPTORY MELATONINOWE

Aktywacja receptorów melatoninowych warunkuje zachodzące w następstwie efekty biologiczne. Do głównych receptorów melatoniny należą receptory błonowe MT1 i MT2, które są sprzężone z  białkami regulacyjnymi, które wiążą nukleotydy guanylowe, czyli białka G. Druga grupa receptorów melatoninowych nazywana jądrowymi należy do rodziny receptorów z grupy ROR czy RZR. Oddziaływanie melatoniny przez receptory błonowe w stosunku do białek G prowadzi do spadku wewnątrzkomórkowego cAMP z równoczesnym wzrostem stężenia jonów wapnia oraz aktywacji fosfolipazy C. Receptory błonowe biorą udział również w regulacji aktywności kanałów wapniowych i jonowych oraz detoksykacji komórek. Receptory ROR/RZR uczestniczą natomiast w regulacji zachodzących procesów immunologicznych, różnicowaniu ośrodkowego układu nerwowego oraz dojrzewaniu limfocytów T.  

WYDZIELANIE MELATONINY W ZALEŻNOŚCI OD WIEKU 

Rozpoczęcie wydzielania melatoniny u człowieka w okresie rytmu dobowego rozpoczyna się po szóstym tygodniu życia. Z wiekiem obserwowany jest znaczny wzrost nocnego wydzielania hormonu. W okresie dojrzewania płciowego poziom wydzielania melatoniny zostaje obniżony, który powoli, z wiekiem obniża się w coraz większym stopniu. Po osiągnięciu 65/70 roku życia rytm dobowy wydzielania melatoniny zanika prawie całkowicie.   

MELATONINA W ZABURZENIACH SNU

Melatonina jako hormon regulujący rytm dobowy dzień-noc oraz biorytm sezonowy bierze udział także w procesie nastroju snu oraz jego jakości. Stwierdzono, że podawanie analogu tego hormonu, w tabletkach prowadzi oczekiwanej senności lub chęci do snu oraz do poprawienia jego jakości w celu szybszej i efektywniejszej regeneracji i wypoczynku. Dotychczasowe obserwacje prowadzone u ludzi wykazały, że dobowe i sezonowe zmiany w poziomach melatoniny prowadzą do zakłóceń procesu snu, bezsenności oraz do afektywnych zaburzeń, opisanych jako stany depresji, występujące najczęściej w okresie zimy. Melatonina u ludzi przyspiesza zasypianie, zmniejsza liczbę nocnych wybudzeń oraz wydłuża całkowity czas trwania snu i poprawia jego jakość.   

PROCESY REGULACJI SNU

W regulacji snu uczestniczą dwa procesy, homeostatyczny oraz okołodobowy. Pierwszy, wspomniany proces zależny jest od czasu trwania snu, natomiast drugi, okołodobowy reguluje przejście w sen i stan czuwania. Wszystkie stadia snu NREM, stanowiące ponad 80% całkowitego snu, są pod kontrolą procesu homeostatycznego. Jądro nadskrzyżowaniowe oddziaływują z mechanizmami regulacyjnymi i najprawdopodobniej są odpowiedzialne za  zakłócenia w działaniu głównego zegara rytmu okołodobowego, odgrywając istotną rolę w zaburzeniach snu i czuwania. Do okołodobowego cyklu snu i czuwania niezbędne są także neurony leżące w brzusznym polu podokołokomorowym podwzgórza, które wysyłają projekcje do podwzgórza grzbietowo-przyśrodkowego. Rytm snu i czuwania jest zatem sterowany przez obwód z dwoma przekaźnikami – pierwsza część biegnie od jądra nadskrzyżowaniowego do brzusznego pola podokołokomorowego podwzgórza (SPZ), druga zaś łączy je z podwzgórzem grzbietowo-przyśrodkowym.   

RYTM OKOŁODOBOWY

Rytm okołodobowy jest podstawowym mechanizmem wpływającym na długość, jakość i porę snu. Postęp techniczny, powszechne narażenie na sztuczne oświetlenie w godzinach wieczornych i nocnych przy niskiej ekspozycji na światło słoneczne w ciągu dnia, brak aktywności fizycznej, wielogodzinna aktywność umysłowa w ciągu dnia, a często również w okresie bezpośrednio poprzedzającym położenie się do snu, nieregularne pory posiłków, praca zmianowa i/lub nieregularny rytm pracy sprawiają, że zaburzenia rytmu okołodobowego snu i czuwania objawiające się m.in. złą jakością snu i pogorszeniem sprawności psychofizycznej w ciągu dnia, należą do częstych problemów zdrowotnych społeczeństwa krajów rozwiniętych. Trzeba pamiętać, że rytm okołodobowy determinuje prawidłowe funkcjonowanie organizmu. Niestety, wraz z wiekiem często zostaje on zakłócony. Wyraźnie widać, że towarzyszy temu spadek produkcji melatoniny i pogorszenie jakości snu.  

NL EPITHALON

NL Epithalon jest syntetycznym tetrapeptydem o określonej sekwencji aminokwasowej Ala-Glu-Asp-Gly, wzorze cząsteczkowym C14H22N4O9 i masie cząsteczkowej 390,35 g/mol. NL Epithalon pochodzi z epitalaminy jako naturalnie występującego w organizmie polipeptydu, który jest wytwarzany w szyszynce. Główną właściwością NL Epithalonu jest jego zdolność do zwiększania aktywności telomerazy w komórkach somatycznych. Pomaga to komórkom odtwarzać telomery, które są niezbędnymi częściami ochronnymi naszego DNA co skutkuje m.in zdolnosciami regulacyjnymi rytmu okolodobowego i zaburzeń snu przez normalizację poziomu melatoniny, promowanie głębszego snu i silne właściwości przeciwutleniające.   

NASENNE DZIAŁANIE NL EPITHALONU 

Zgromadzone dotychczas wyniki wskazują na korzystne działanie NL Epithalonu jako terapia przy problemach dotyczących zaburzeń snu, powodujac m.in  szybsze wystąpienie wieczornego zmęczenia i senności, skrócenie latencji snu, przyspieszenie godziny zaśnięcia i wybudzenia, przyspieszenie  resynchronizacji rytmów biologicznych do nowej strefy czasowej i zmniejszenie zaburzeń snu.   

SKRÓCENIE TELOMERÓW

Telomer jest ważnym regionem powtarzających się sekwencji nukleotydowych na każdym końcu chromosomu, który chroni koniec chromosomu przed zniszczeniem czy przed fuzją z sąsiednimi chromosomami. W wyniku każdego podziału komórki końce telomerów ulegają skróceniu, podczas replikacji chromosomu enzymy powielające DNA nie mogą kontynuować ich powielania aż do końca chromosomu, więc w każdym powielaniu koniec chromosomu jest skrócony (jest to spowodowane tym, że synteza fragmentów wymaga przyłączenia starterów RNA do opóźnionej nici). Oznacza to, że przy każdym podziale komórki (za każdym razem, gdy komórka przechodzi mitozę), telomery na końcach każdego chromosomu ponownie się skracają. Po wielu podziałach telomery osiągają długość krytyczną, w wyniku czego komórka ostatecznie traci zdolność dalszego podziału w celu zastąpienia zużytych, uszkodzonych lub chorych komórek. Dalszy podział komórki staje się niemożliwy, a komórka starzeje się. W tym momencie komórka osiągnęła tak zwany limit Hayflicka.  

DOŚWIADCZENIE DOTYCZĄCE SKRACANIA TELOMERÓW 

Matki, które spały mniej niż 7 godzin w ciągu doby, miały wyraźnie krótsze telomery w białych krwinkach. Telomery są małymi fragmentami DNA zlokalizowanymi na końcach każdego chromosomu. Działają niczym nakładki ochronne, zabezpieczając go przed uszkodzeniem podczas kopiowania. Skrócone telomery od dawna związane są z wyższym ryzykiem zachorowania na raka, choroby sercowo-naczyniowej i innych oraz wcześniejszym zgonem.  

NL EPITHALON WARUNKUJĄCY LEPSZĄ JAKOŚĆ SNU POPRZEZ ZAPOBIEGANIE SKRÓCENIA TELOMERÓW 

NL Epithalon jest używany do zwiększenia naturalnej produkcji telomerazy, naturalnego enzymu, który pomaga komórkom odtwarzać telomery, które są ochronnymi częściami naszego DNA. To ostatecznie prowadzi do spowolnienia starzenia się populacji komórek. NL Epithalon dzięki wspomnianym procesom może być stosowany do przywracania i normalizacji poziomu melatoniny lub do ochrony przed stresem oksydacyjnym komórek. Wykazano również, że NL Epithalon pomaga przywrócić i normalizować produkcję melatoniny przez szyszynkę, a także przywracać normalny rytm dobowy produkcji kortyzolu, co zapewnia lepszy sen w nocy.  

STYMULACJA MELATONINY PRZEZ NL EPITHALON 

W miarę starzenia się obserwuje się obniżony nocny dobowy poziom melatoniny w osoczu krwi oraz obniżoną amplitudę dobowego rytmu hormonalnego, co świadczy o zaburzeniach funkcji uwalniania melatoniny szyszynki. Preparat peptydowy jakim jest NL Epithalon przywraca nocne wydzielanie endogennej melatoniny i prowadzi do normalizacji hormonalnego rytmu dobowego w osoczu krwi. U osób starszych NL Epithalon moduluje stan czynnościowy szyszynki: niewydolność czynnościowa szyszynki ulega wzrostowi poziomu melatoniny w nocy. Dodatkowo NL Epithalon skutecznie zwiększa stężenie melatoniny i nie wywołuje skutków ubocznych.   

DOŚWIADCZENIE DOTYCZĄCE STYMULACJI MELATONINY PRZEZ NL EPITHALON 

NL Epithalon tetrapeptydowy (Ala-Glu-Asp-Gly) został zsyntetyzowany na podstawie składu aminokwasowego Epitalaminy. Zbadany został wpływ NL Epithalonu na wydzielanie melatoniny i kortyzolu u osobników w różnym wieku  

WYNIKI DOŚWIADCZENIA: 

Doświadczenie jednoznacznie wykazuje, że NL Epithalon zwiększył stężenie melatoniny w godzinach wieczornych. Zawartość melatoniny osobników leczonych NL Epithalonem była ponad 3 razy wyższa niż w grupie kontrolnej. NL Epithalon nie tylko stymulował syntezę melatoniny, ale także znormalizował rytmy dobowe stężenia kortyzolu we krwi obwodowej.  

PRZYWRÓCENIE PRAWIDŁOWEGO RYTMU DOBOWEGO POPRZEZ NL EPITHALON

Badanie wpływu NL Epithalonu na rytmy dobowe zaburzone przez związek neurotoksyczny DMH wykazało powrót dobowej dynamiki NE w MPA .Peptyd ten zapobiega powodowanym przez ksenobiotyk zaburzeniom dobowego rytmu DA, utrzymując poziom tego metabolitu na niskim poziomie o godzinie 5 (CT) i jego wzrost o godzinie 11 (CT). Uzyskane dane sugerują, że szyszynka jest ważna dla normalizacji okołodobowego sygnału potrzebnego do wyrzutu gonadoliberyny. 

DOŚWIADCZENIE DOTYCZĄCE PRZYWRÓCENIA PRAWIDŁOWEGO RYTMU DOBOWEGO PRZEZ NL EPITHALON

Niewielkie, bo obejmujące 14 osób w różnym wieku, badanie pokazało, że NL Epithalon usprawnił produkcję melatoniny u wszystkich uczestników badania.    

BIBLIOGRAFIA

1.C.Boureima, R.Rozencwaig, F. Polyak, C.Gamberi, Cyst Reduction by Melatonin in a Novel Drosophila Model of Polycystic Kidney Disease. 2020, 23: 16-67 2.M.Kvietkauskas, V.Zitkute, B.Leber, K.Strupas, P.Stiegler, P.Schemmer, The role of melatonin in colorectal cancer treatment: a comprehensive review. 2020, 17: 1-90 3.V.Khavinson, F.Diomede, E.Mironova, N.Linkova, S.Trofimova, O.Trubiani, S. Caputi, B.Sinjari, AEDG Peptide (Epitalon) Stimulates Gene Expression and Protein Synthesis during Neurogenesis: Possible Epigenetic Mechanism. 2020, 30:26-46