Terapia peptydem NL-GHK-Cu, dzięki wspomnianym, w poniższym artykule, złożonemu profilowi działania, pozwala na zwiększenie ekspresji markerów naskórkowych komórek macierzystych, takich jak integryny i p63, co z kolei pozwala na eliminację problemów związanych z rogowaceniem i nadmiernemu zgrubieniom skóry. 

Wprowadzenie

Badania przeprowadzone nad skutecznością NL-GHK-Cu wykazały, że peptyd ten może pozwalać na eliminacje zrogowaceń i zgrubień skóry, powstaych poprzez m.in czynniki geneczyne czy środowiskowe a także na profilaktyczna terapie powodująca eliminacje ich powstawania. 

BUDOWA SKÓRY 

Jak już wiadomo, nasza skóra posiada bardzo skomplikowaną budowę a jako powierzchnia pokrywająca nasze ciało zaliczana jest do największych narządów naszego ciała. Kondycja naszej skóry często świadczy o kondycji całego naszego organizmu. Skóra składa się w dwóch głównych warstw: zewnętrznej oraz wewnętrznej. Pierwsza, widoczna, owłosiona warstwa zewnętrzna to naskórek, który tworzy barierę pomiędzy środowiskiem zewnętrznym a wewnętrznym organizmu. Druga, niewidoczna, nieowłosiona warstwa określona skórą właściwą, w której znajdują się ważne zakończenia nerwowe, mieszki włosowe oraz gruczoły potowe i łojowe. Warstwa podskórna, która jest ściśle związana ze skórą, nie jest uznawana za jej element. W jej skład wchodzi głównie tkanka tłuszczowa, a tylko niewielki procent stanowi tkanka łączna. W strukturach tkanki podskórnej znajdują się włókna nerwowe i naczynia krwionośne. Głównym zadaniem warstwy podskórnej jest jej udział w procesie termoregulacji, co stanowi ogromne znaczenie dla całego organizmu. 

FUNKCJE SKÓRY

Skóra człowieka pełni wiele funkcji fizjologicznych. Spełniając ważną rolę fizjologiczną, ochrania narządy wewnętrzne przed szkodliwymi czynnikami środowiskowymi, fizycznymi, chemicznymi i mikrobiologicznymi. Dzięki funkcjom skóry pozwala na zachowanie równowagi między organizmem a otoczeniem. Do najważniejszych funkcji skóry, które są powszechnie znane, należy wspomniana funkcja ochronna a także funkcja termoregulacyjna organizmu, udział w gospodarce wodnej i wydzielniczej, udział w procesie syntezy białek i niektórych związków oraz udział w metabolizmie białek, lipidów i węglowodanów. Dodatkowo, pełni ważną funkcję w przypadku odpowiedzi immunologicznej organizmu oraz przewodnictwie bodźców czuciowych.

Zdrowa skóra jest wolna od uszkodzeń, związanych z nieprawidłową pielęgnacją czy złym wpływem środowiska, dobrze toleruje zmiany temperatury i wilgotności otoczenia, prawidłowo reaguje na większość przebadanych i prawidłowych  produktów pielęgnacyjnych.

NASKÓREK

Naskórek prawie w całości zbudowany jest z żywych komórek jakimi są keratynocyty, które podlegają procesowi keratynizacji, jako przekształceniu w martwe, suche i bezjądrzaste korneocyty podczas przesuwania się skóry wyżej. 

Warstwy naskórka:

Warstwa podstawna (rozrodcza): Warstwa komórek macierzystych, które mają niemal nieograniczoną zdolność podziałów komórkowych i dostarczenia nowych komórek na powierzchnię zewnętrzną;

Warstwa kolczysta: Komórki tej warstwy nie są zdolne do podziałów lub wzrostu. Warstwa kolczysta jest grubsza u mężczyzn a z wiekiem staje się cieńsza u obu płci;

Warstwa podstawna i kolczysta to tzw. naskórek żywy, zwany warstwą Malpighiego.

Warstwa ziarnista: Drugi etap różnicowania komórek. Jądro komórkowe ulega rozpadowi. Następuje proces tworzenia twardego włókna keratynowego;

Warstwa rogowa: Ostatni etap różnicowania skóry, młody keratynocyt przekształca się w twardą i wodoodporną komórkę zwanymi korneocytami.

ROGOWACENIE SKÓRY

Przyczyną zrogowaceń skóry, lub inaczej nadmiernej keratynizacji, jest zbyt szybkie namnażanie komórek naskórka, w wyniku czego powstają łuszczące się plamy lub zgrubienia na skórze. Najczęściej występują w miejscach zwiększonego ucisku, jak łokcie, kolana i stopy, a zwłaszcza podeszwy stóp. Nadmierne rogowacenie skóry może być także jedną z przyczyn powstawania na niej niedoskonałości, poprzez zbyt dużą ilość martwego naskórka, wyściełającego ujścia gruczołów łojowych, może zatykać pory wraz z nadmiarem sebum. Razem z bytującymi na skórze bakteriami, rozwijającymi się w środowisku beztlenowym, wywołują bolesne i nieestetyczne stany zapalne. Często zgrubienia skóry pękają i przybierają żółtawy kolor. Dolegliwość ta jest niekomfortowa, nie tylko ze względu na swoje nieestetyczne objawy, ale przede wszystkim dlatego, że prowadzić może do kolejnych problemów zdrowotnych. Rogowacenie skóry ponadto może dotyczyć również płytki paznokci, co prowadzi do ich zniekształcenia oraz pogrubienia. W rzadkich przypadkach rogowiec powoduje także zmiany w obrębie włosów, rogówki oka oraz zębów. Osobom, u których stwierdzono tę dolegliwość, często towarzyszy również nadmierna potliwość. Zrogowacenia na skórze są najczęściej wynikiem niewłaściwej pielęgnacji i niedostatecznego złuszczania martwego naskórka. Jednym z trudniejszych przypadków są tzw. hiperkeratozy, czyli nadmierne namnażanie się naskórka, szczególnie na stopach, wywołane m.in. silnym przesuszeniem skóry, procesami starzenia tkanki, czynnikami genetycznymi oraz reakcjami alergicznymi.

ELIMINACJA ZROGOWACEŃ I ZGRUBIEŃ SKÓRY

Rogowiec skóry zwykle wymaga specjalistycznego podejścia, choć w niektórych przypadkach zdarza się, że ustępuje on samoistnie. Najczęściej na zrogowaciałą skórę dłoni i powierzchni stóp stosuje się specjalne maści zawierające mocznik i kwas salicylowy. Ważne jest również stosowanie emolientów, czyli preparatów, które wykazują specjalne właściwości natłuszczające. W leczeniu rogowca niezwykle istotną funkcję pełni także odpowiednia higiena osobista. Jeśli chodzi o zmiany na stopach, kluczowe jest noszenie wygodnego i bezpiecznego dla stóp obuwia. Nie zawsze rogowiec daje się leczyć bez komplikacji. Czasem leczenie jest mozolne i wymaga dużo cierpliwości. 

NL-GHK-CU W TERAPII ELIMINUJĄCEJ I ZAPOBIEGAJĄCEJ ZROGOWACENIOM SKÓRY

Regeneracja zrogowaciałej skóry zależy od żywotności i potencjału proliferacyjnego komórek macierzystych. Proliferacja skóry zaczyna się w warstwie podstawnej keratynocytów, które są przyczepione do błony podstawnej. Kiedy komórka opuszcza warstwę podstawną, przechodzi końcowe różnicowanie. Komórki macierzyste mają nieograniczoną zdolność samoodnowy, jednak ich potencjał proliferacyjny maleje wraz z wiekiem. Stosowanie peptydu NL-GHK-Cu, zwiększa ekspresję markerów naskórkowych komórek macierzystych, takich jak integryny i p63, w keratynocytach podstawnych, w ekwiwalentach skóry właściwej, co wskazuje na wzrost komórek macierzystych i potencjał proliferacyjny keratynocytów podstawnych. Powyższy profil działania peptydu NL-GHK-Cu pozwala na określenie jego potencjału w walce z rogowaceniem i zgrubieniem skóry, pozwalając na ich szybszą eliminację, jako terapia wspomagająca przy poważnych problemach zrogowaceń skóry każdego rodzaju oraz jako terapia profilaktyczna, zmniejszająca ryzyko ich powstawania. 

BIBLIOGRAFIA

1.Pickart L, Vasquez-Soltero JM, Margolina A. GHK Peptide as a Natural Modulator of Multiple Cellular Pathways in Skin Regeneration. Biomed Res Int. 2015;2015:648108. doi:10.1155/2015/648108

2.Perkins C. M., Rose N. J., Weinstein B., Stenkamp R. E., Jensen L. H., Pickart L. The structure of a copper complex of the growth factor glycyl-L-histidyl-L-lysine at  resolution. Inorganica Chimica Acta. 1984;82(1):93–99. doi: 10.1016/s0020-1693(00)82544-x. 

3.Pickart, L. The human tri-peptide GHK and tissue remodeling. J. Biomater. Sci. Polym. Ed. 2008, 19, 969–988.